Shaolin Temple

     … en kilometers spoor vliegen onder ons door, we zitten in de trein en we gaan er helemaal voor. Op weg naar Shaolin Temple vanuit Beijing de grote stad, de nacht is nu voorbij en we hebben deze trein nu helemaal gehad.

Na 8 uur in de nachttrein op een “soft sleeper”, in werkelijkheid gewoon een plankje met een matras van 2 cm dik, konden we eindelijk uitstappen en onze benen weer eens goed strekken. We waren nu in Zhengzhou en moesten nog dik 2 uur met een bus naar Dengfeng, de plaats waarbij Shaolin Temple dichtbij ligt en onze Kung Fu training zou gaan beginnen.

Aangekomen in Dengfeng, konden we voor maar 8 Yuan mee met de taxi die ons voor de hostel zou droppen. “Kijk, dat zijn nog eens prijzen!”. We waren wel iets te vroeg en konden de kamer nog niet in, dus we dropten onze backpacks en zijn even door het stadje gelopen om te zien of er nog wat te beleven valt.

“Poehee! Ik kan nergens pinnen” Roep ik nadat we het bij zo’n 8 verschillende banken hadden geprobeerd. Gelukkig kan ik wat van Dave lenen en heb ik toch nog wat zakgeld om wat van die lekkere kippetjes te kopen zodat mijn maagje niet leeg blijft.

In de middag was het toch echt tijd om naar de geboorteplaats van Kung Fu te gaan en konden voor een kleine 10 Yuan en na iets van 15 minuten rijden, zagen we een standbeeld van een Shaolin Monk. “Eindelijk! We zijn er”.

Tsja hoe moet je het uitleggen. Aan de rechterkant dus dat grote standbeeld waar ik het net over had, een grote poort in het midden. Verder iets van 20 shops aan beide kanten en op de achtergrond mooie grote bergen. Door de poort gelopen ging onze tocht verder met de benenwagen. We kwamen een gebouw tegen met standbeelden van Kung Fu warriors en dat moesten we natuurlijk op de foto nemen. Vervolgens zagen we nog een echte smid die zijn handgemaakte wapens verkocht, hartstikke gaaf om te hebben, maar te prijzig dus we kochten uiteindelijk maar schoenen met rubberen zolen, heerlijk om in te sporten.

We liepen verder het gebouw in en er zou een Kung Fu show gegeven worden, dus daar moesten we natuurlijk heen!

Voor ons was het net Disneyland en we vermaakten ons prima! Deze monks waren echt leip. De één kan zijn benen in zijn nek leggen en verder lopen op zijn handen en ze kunnen allemaal goed vechten. Tijdens deze show waren er toch twee dingen waarvan we dachten… WOW!

Stel je voor er komen twee monks het podium oplopen waarvan er één een stalen pijp in zijn handen had. Deze ging nog ff langs het publiek hiermee, zodat iedereen kon voelen dat het zeker geen zachte pijp was maar echt kei en keihard. Vervolgens gaf hij deze stalen pijp aan de andere monk en je raad het al… Hij strekt zijn handen uit en brengt met volle kracht en snelheid deze pijp naar zijn hoofd en hij brak gewoon in tweeën, zijn hoofd ontzettend rood, maar hij gaf geen gil of niks. Dat is pas concentratie!

Vervolgens kwam er drie andere monken het podium opgelopen. De eerste had een ballon, de tweede een glasplaat en de derde een naaldje. Hij gooide gewoon even dit naaldje door de glasplaat en prikte de ballon kapot. De glasplaat brak niet of iets dergelijks, nee er zat gewoon een klein gaatje in waar deze naald doorheen was gegaan. Ook dit was gewoon amazing!

Na de show ging onze voettocht verder naar de Shaolin Tempel, deze bestond uit enkele honderden trappen en weer verschillende poorten. Hier kan je monniken bewonderen die boekjes verkopen, aan het schrijven zijn en muziek maken. We hoopten dat we er nog enkele zagen trainen, maar dat was helaas niet het geval.

Iets verder kwamen we nog bij het Pagoda Forest, dit is niet een normaal bos, maar een stenen bos vol met graven, juist het was gewoon de begraafplaats. Wel hadden we hier geleerd dat die grote stenen dus graven zijn.

Ondertussen was het iets van 18.00 uur en het begon donker te worden en de wolken zagen er ook niet heel blij uit, we besloten terug te gaan en toen zagen we honderden chinezen die op de Kung Fu school zaten… Wij moesten denken aan een militair trainingskamp en toen we dit zagen besloten we direct om niet één volle week hier Kung Fu te beoefenen. Ik bedoel het zag er gewoon echt uit als een militair kamp en nee dat is niet ons ding.

Teruggekomen in Deng Feng besloten we een restaurantje te zoeken waar we konden eten. We vonden gelukkig een hot-pot restaurant en dat is zeker niet verkeerd!

Een hot-pot restaurant vraag je je nu misschien af, nou laat ik het even uitleggen! Hoewel Dave er van gehoord had, had ik geen idee wat ik moest verwachten. Nou je krijgt dus ieder een kom met soep (hot-pot) welke op een kookplaat staat. Verder kan je veel verschillende gerechten aankruisen die je wilt hebben, zie het als een soort sumokaart maar dan alleen in de Chinese taal. Best moeilijk dus, maar met een vriendelijke serveerster die gebrekkig Engels kon en ons vertaalboekje kwamen we er wel. Uiteindelijk namen we lamsvlees, rundvlees en een grote bak met sla. Wat je moet doen is deze gerechtjes in de hotpot gooien en wachten tot het gaar is om vervolgens lekker te smullen. Dat is pas een belevenis en dit gaan we zeker vaker doen!

Na het eten kwamen we terug in de hostel en hadden we voor de volgende dag een volle dag Kung Fu class geboekt bij een Kung Fu school. De buren van de hostel waren masseuses en natuurlijk besloten we om de dag af te sluiten met een “heerlijke” massage van een uur voor maar 60 Yuan! Nou gaat het even niet, het was een droogmassage, dus je houdt je kleren aan en ze gaan even alle knopen uit je rug en je benen halen. Dus na een massage waar we allebei maximaal pijn hadden geleden, lagen we eindelijk op bed. Snel slapen, want morgen begint onze training aan de Kung Fu school.