Fallas Valencia Trip Verslag 19.03.2012 (Dag 6)

Zozo, de schone slapers zijn weer een beetje uitgerust. Het is 11.45 en de wekker wordt nog een paar keer gesnoozed. We hebben het er wederom moeilijk mee en doen dus ook vrij rustig aan. We beseffen dat het te laat is om naar het centrum te gaan en dat we voor de laatste keiharde msscleta van piroteçniá Caballer volgen jaar terug moeten komen. Dave nog even in z’n ’s morgense ijdelheid in de lift en we besluiten in de omliggende wijken een straatmascleta op te zoeken.

Veel lopen wederom brengt ons bij verschillende mascletas die stuk voor stuk om 14:00 afgeschoten zullen worden. We moeten een keuze maken en nog snel een ontbijtje scoren.

Niet alleen mascletas maar natuurlijk ook weer ninots.

Het liefst zoeken we de mascleta op waar we vorig jaar ook mee afgesloten hebben. Uiteindelijk vinden we een aanknopingspunt, de met graffiti bespoten muren bij een braakliggend parkeerterrein in de, noem het maar gerust, “ghetto”. Even stilstaan en een fotootje schieten zoals we dat vorig jaar op precies dezelfde plek ook gedaan hebben.

De plek van de mascleta is gevonden. We schieten een paar fotootjes en gaan fftjes op zoek naar het bakkertje waar we ook vorig jaar ons ontbijtje hadden gescoord. Het lijkt wel een deja-vu en het mooiste moet nog komen: Een helse straatmascleta!




Dave een kippenbroodje en Robin een tonijn pasteitje. We zetten ons op een terrasje naast de opgebouwde mascleta bij “bar Homer” waar we vorig ook fftjes zaten en pakken een jus d’orange.

We dekken onszelf al een beetje in en gaan wat meer afstand nemen want van vorig jaar weten we dat dit een enorm kabaal gaat geven en filmen moeilijk gaat als je je oren dicht moet drukken. Eerst 3 harde salutes en daarna begint het vanaf einde van de straat. Deze mascleta voel je harder dan die op het plein omdat je er dichterbij staat. Wederom trekt de camera het niet bij de afsluiting. Gelukkig heeft Dave ook een camera opname met zijn telefoon gemaakt.

Het is gedaan maar de buikjes verdienen een brunch en de voetjes wat rust. Eerder zagen we een japanner in 1 van de straatjes voor 10,95 euro. Zoals we zeiden, het is onze sport geworden ze steeds beter en goedkoper te vinden. We lopen een stuk terug maar helaas, de toko blijkt gesloten. We besluiten dan maar een enorme wandeling te maken naar het grote mall gebied om te shoppen en wat te eten. Dat eten ging lukken maar alle winkels zijn dicht. We hebben bij een chinees gegeten. Niet onbeperkt maar een samengesteld menu keuze van de kaart. Voorafje, watertje en toetje en we lachten ons weer een ongeluk. 21,95 euro was de prijs en voor dat geld en het eten konden we nog wel een keer terug komen.

Niets is open en we besloten nog maar even terug te gaan naar het hotel om nog wat te rusten en een filmpie te kijken. We hebben de rust hard nodig want vanavond staat heel Valencia in vlam en vuur tijdens de crema om 01:00 AM. We gaan dan naar het centrum om de laatste mascleta op het gemeenteplein in het donker te aanschouwen waarnaar vervolgens de ninots in rook op zullen gaan. Eenmaal terug in het hotel vragen we bij de receptie waarom alles dicht is. Het blijkt vaderdag te zijn en de dag van Joseph. Dan morgen maar verder shoppen.

We hadden ons voorgenomen een siesta te doen. Nou het is een slaapfeestje geworden. We zijn beiden keihard in slaap gevallen tijdens het proberen te volgen van een film. Rond 21:00 worden we pas weer wakker. Tijd voor een douche en omkleden om zodirect een hapje te gaan doen.

Voor het gemak, en om onze aziatische erestrike niet te verbreken, gaan we weer naar osaka. We beslissen dat stukje te lopen want dat stilt te trek ook een beetje. We eten niet te veel, laten onze eigen kon bao wokken en genieten van het ijskoude gebottlede water.

Op naar het gemeenteplein waar vanavond onze laatste mascleta te zien is en de “crema” (verbranding) van de ninots plaatsvind. Vanuit osaka besluiten we een taxi te nemen en onze voetjes weten niet wat hun overkomt. Zoveel rust hebben ze al bijna een week niet ervaren. We worden netjes afgezet aan de grenzende straat van het plein en lopen richting de plaats des onheils. Het is 23:45 en we moeten wachten tot 01:00. Tijd zat om alvast een goede plek uit te kiezen. Die hebben we gevonden en Dave gaat nog even terug richting de plek waar we door de taxi zijn afgezet omdat daar pishokken staan. Hij komt terug met een paar pils en daar staan we dan voor de laatste keer met een pils en een met zonnepitten schillen bedekt stuk asfalt.

Het is 01:00 en voor de laatste keer horen we de fallas mayores roepen: “Senyor pirotècnic, pot començar la castillo”. Op het plein komt heel veel siervuurwerk omhoog en zijn er weer enorm veel en keiharde donderslagen op de grond te voelen. Een hele brute afsluiting van bijna een week mascleta genot is een feit. Een “traca” (soort knalmat) geleid de ontbranding over de ninots welke vervolgens in vuur en vlam opgaan. Lekker warm op het plein en gelukkig stonden wij niet in de rook.

Zo dat was het dan, tegen elkaar, terwijl we beiden stiekem wel een traantje moeten vegen. Het was een enorm heftige, vermoeiende week vol leuke wederkerende ervaringen. Maar het is nog niet afgelopen want we hebben nog een planning voor morgen, alhoewel het zonder vuurwerk zal zijn.

Teruggebracht bij het hotel is het 01:35. We hadden snel een taxi te pakken en besluiten onze laatste knalerwten op te maken in de wijk waar we vanmiddag al doorheen gelopen waren op weg naar de straatmascleta. Maar heh? We zien nog een ninot staan. We krijgen toch niet nog een mascleta te zien? Met die stoute droom werd al gauw kortemetten gemaakt want de rotzooi lag al op de grond. Wel wordt deze vrij grote ninot nog in vuur en vlam gezet. We blijven wachten tot 02:00 maar het begint, voor het eerst dat we in Valencia zijn, te regenen. En dat ook nog eens aan het einde van het festival. Geweldig! En we besluiten naar het hotel te gaan om onderweg de allerlaatste knalerwten op te maken. Morgen is het rust en shopping day!