Laatste dagen in Bali

Poehee zeg, ik zit inmiddels weer in Darwin en ik heb last van spierpijn over mijn gehele lichaam hoor. De laatste week in Bali ben ik helemaal tekeer gegaan, veel ste sportief als je het mij vraagt. Dus hierbij een overzicht van mijn laatste weekje in Bali, enjoy

Na de twee volle dagen kookles gehad te hebben, en niet vergeten al die heerlijke gerechten geproeft te hebben dacht ik dat het maar eens tijd werd om wat meer actiever te worden. De volgende dag werd ik om 7 uur sochtends opgehaald door een busje om te gaan… Mountain Biken! Maar als eerst stond er het ontbijt op het menu ^_^ en zo reden we richting een restaurant dat een prachtige uitzicht had op een vallei met Mt. Batur. Nadat mijn buikje helemaal vol was sprongen we op een Mountain Bike en was het de eerste 25km bergafwaarts ‘jeej’ en daarna 10km bergopwaarts ‘oef’. De fietstocht was echt geweldig gewoon. Ik heb echt honderden rijstvelden gezien, en indoboeren die erop werkten, we kwamen langs verschillende stukken ‘jungle’, velen kleine dorpjes en ik heb woordenboeken uitgedeeld aan kinderen (tja hier leren ze liever engels dan dat ze kleurpotloden krijgen). Na afloop werden we met z’n alle nog uitgenodigd door de baas om bij hem thuis lekker te eten van alles wat zijn vrouw gekookt had. Dit zat niet in de prijs inbegrepen maar hij deed dit omdat de maandelijkse targetsaldo al gehaald was. Nou dat was echt smullen hoor!

Toen ik weer terug gebracht was in Ubud ben ik direct naar de locale travelagent gegaan. Na het zien van Mt. Batur tijdens het ontbijt zou en moest ik deze gewoon gaan beklimmen. Na wat onderhandelen was het helemaal geregeld, ik zou om 2 uur snachts opgehaald worden om de vulkaan te beklimmen en bovenop de zonsopgang te zien.

Dat werd dus een korte nachtrust maargoed, je moet er iets voor over hebben nietwaar? We begonnen te lopen vanaf het meer aan de rechterkant zegmaar helemaal tot aan de top. Mt. Batur is zo’n 1717 meter hoog dus dit was nog best een aardige klim! Nou die klim was echt zwaar hoor, zelfs met de spierpijn van al dat fietsen van de vorige dag kon ik nog makkelijk 5km hardlopen. Alleen is dit omhooglopen/trappen op en moest ik dus mijn ongetrainde bovenbenen gebruiken, poehee! Helemaal bezweet kwam ik na 2 uur omhoogklauteren als laatste van mijn groep boven maar wel ruim op tijd om de zonsopgang te kunnen zien. En dat was echt GEWELDIG! Voordat de zon opkwam kwam er een hele dikke mist over het dal heen waardoor ik niets meer kon zien. Toen de mist wegtrok werd de lucht bij Mt. Agung ineens helemaal oranje en zag je de zon rustig opkomen! Echt een prachtgezicht was dat gewoon, en de klim helemaal waard! Normaal gesproken zouden we hierna langs de krater van de vulkaan gaan lopen, maar dit kon helaas niet doorgaan omdat de vulkaan iets te actief zou zijn. Bergafwaarts had ik helemaal geen probleem van mijn benen en ging het allemaal lekker vlot. Toen ik omhoog keek was ik echt zo trots als een pauw dat ik dit gedaan had.

Na de vulkaan was het weer tijd om terug naar Kuta te gaan, en ben ik gelijk in een bus gesprongen. In Kuta nam ik maar weer dezelfde hostel ‘Dua Dara’ en ik kwam erachter dat dit de Twee Meisjes betekende. Omdat ik niet zoveel dagen meer had wilde ik voor morgen nog een extra dingetje gaan doen, Raften! Iets wat ik dus nog nooit eerder gedaan heb dus ik was echt razendbenieuwd, en het was echt ontzettend leuk. Op de rivier was het een soort oorlog tussen alle rafters, wie er het snelste was en elkaar natuurlijk natgooien met water ^_^. Mijn benen hadden natuurlijk ontzettend veel last van spierpijn maar die had ik nu gelukkig niet nodig met al dat peddelen. Het water was best wel wild en we dropten van een paar watervallen naar beneden (hoogste val was zo’n 3 meter). Ook heb ik familie aap nog langs de kant zien staan toekijken.

Nou dat was het dan hoor. Ik ben echt veel ste sportief geweest en ik had nu over mijn hele lichaam last van spierpijn. Om mijn laatste paar dagen in Kuta te vieren ben ik met Wesley en Peggy nog even op satejacht gegaan / kijken waar ze de lekkerste sate verkopen. Een welverdiende loon dacht ik zo.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *